Eksperymentalne slow cinema, hybrydowe dokumenty, łamiące konwencje fabuły i filmowe eseje – kuratorzy sekcji Lost Lost Lost, Agnieszka Szeffel, Mariusz Mikliński i Mariusz Wojas, prezentują kino z obrzeży, filmy z ubiegłych lat zagubione w festiwalowym obiegu.
W tym roku w programie na pierwszy plan wysuwa się realizowane przez 14 lat w paragwajskiej dżungli, monumentalne dzieło Pabla Sigga: trylogia Lamaland, w której reżyser – opierając się na podobnej metodzie pracy z nieprofesjonalnymi aktorami co Pedro Costa – opowiada historię dwóch braci, spędzających życie na surowym pustkowiu. Z kolei do świata Costy zaprasza Júlio Alves w Dialogu cieni, który mając za przedmiot wspaniałą wystawę poświęconą twórczości Portugalczyka w muzeum Serralves w Porto, uwalnia się od swojego bohatera, odważnie eksperymentując z formą. Kolektyw Terrorismo de Autor w „bardzo hiszpańskim” filmowym kolażu TO udowadnia zaś, że wolność wciąż jeszcze w kinie istnieje, a spuścizna Fluxusu i Jeana-Luca Godarda pozostanie w naszych sercach na zawsze.
Najmocniejszym paszportem umożliwiającym podróż po obrzeżach kina jest festiwalowy karnet, który można kupić ze specjalną zniżką dzięki karcie filmowej Visa od BNP Paribas.
Na 25. Międzynarodowy Festiwal Filmowy BNP Paribas Nowe Horyzonty we Wrocławiu zapraszamy w dniach 17-27 lipca, zaś o tydzień dłużej, do 3 sierpnia, festiwal będzie można zaprosić do swojego domu – za sprawą jego wirtualnej odsłony.
W programie Lost Lost Lost m.in.:
Lamaland, reż. Pablo Sigg | Meksyk, Szwajcaria 2018-2024, 242’
Światowa premiera trylogii meksykańsko-szwajcarskiego reżysera Pabla Sigga. Szatan (2018), Taniec śmierci (2023) i Raj (2024) nigdy przedtem nie były prezentowane na jednym seansie. Lamaland jest rezultatem kilkunastoletniej współpracy Sigga z braćmi Schweikhart, ostatnimi potomkami osadników z Nueva Germania, aryjskiej, luterańskiej enklawy założonej w 1886 roku w paragwajskiej dżungli przez siostrę Friedricha Nietzschego, Elisabeth. Żyjący samotnie, odizolowani od świata mężczyźni stali się aktorami w rozpisanej na trzy akty sztuce, która niczym Koń turyński Béli Tarra opowiada o końcu świata.
Dialog cieni (Diálogo de Sombras), reż. Júlio Alves | Portugalia 2021, 60’
Júlio Alves (Sacavém), badający rolę, jaką nadaje się w kinie obiektom, kontynuuje studia nad twórczością portugalskiego mistrza, Pedra Costy. Punktem wyjścia dla eksperymentu czyni wystawę Pedro Costa: Companhia, pokazywaną w muzeum Serralves w Porto. Wystawa oddaje bogactwo uniwersum Costy, ujawnia jego zainteresowania, przyjaźnie i inspiracje: od obrazów Picassa, przez filmy Chaplina, Ozu, Akerman, po fotografie Riisa i Nozolino czy rzeźby Chafesa. Jednak Alves porzuca chęć zrozumienia swojego bohatera, tworząc wizualny labirynt, w którym zgubi się zarówno neofita, jak i wytrawny znawca kina Portugalczyka.
TO (ESTO), reż. Terrorismo de Autor | Hiszpania 2022, 73’
Godardowskie igraszki na temat śmierci, żałoby i historii. Opowieść o komunistach i faszystach, o tożsamości w okopach, ojczyźnie, wojnie domowej i międzypokoleniowym dialogu. Oto najbardziej hiszpański film, jaki kiedykolwiek obejrzycie, w którym generał Franco manipuluje swoją córką Carmencitą, a generał Custer zabija Indian w bitwie pod Little Bighorn. To film jak życie, które jest procesem, snem o procesie zakończonym zwycięstwem, nowym początkiem, znaczącym końcem. Audiowizualny kolektyw Terrorismo de Autor stawia kinu tarota i zmusza wskazówki zegara do ruchu wstecz, by spojrzeć jednak w przyszłość.
Pełny program sekcji Lost Lost Lost (oraz pełny program całego festiwalu) poznamy 1 lipca.
Więcej informacji o programie sekcji znajduje się na profilu Bezruch filmowy (FB oraz IG).