Nagrodzony na Berlinale found footage’owy film Grandmamauntsistercat jest jak relacja na żywo z niecodziennej lekcji „wychowania do życia w rodzinie”. W jej trakcie Zuza Banasińska obezwładnia surowego nauczyciela, kradnie pomoce naukowe (w tym przypadku peerelowskie filmy dydaktyczne realizowane w Wytwórni Filmów Oświatowych) i robi z nich własny użytek, zastępując mizoginiczną wymowę pierwowzorów pochwałą matriarchatu. Efektem jest autentyczna myślowa rewolucja, tym skuteczniejsza, że przeprowadzana z figlarnym uśmieszkiem na ustach.
Osoba reżyserska i artystyczna z Warszawy, mieszkająca w Amsterdamie. Jej prace były pokazywane m.in. w CSW Zamek Ujazdowski, Dům Umění w Brnie czy w Het Nieuwe Instituut. Twórczość Banasińskiej jest obecnie dystrybuowana przez Video Power i EYE Filmmuseum. Jej najnowszy film miał premierę na tegorocznym MFF w Rotterdamie, następnie na Berlinale otrzymał nagrodę Teddy dla najlepszego filmu krótkometrażowego.
2018 I Didn’t Go to Crimea and All I Got Was This Alien Message (video installation)
2021 The House That Shadows Built (video installation)
2024 Grandmamauntsistercat (short)