Czterdziestoletni reżyser Bertrand (wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób, rzecz jasna, przypadkowe) znajduje nietypowy sposób na poradzenie sobie z kryzysem wieku średniego. Przygotowując dokumentację do swojego najnowszego filmu, trafia do zakładu pogrzebowego i postanawia zamknąć się w trumnie. Gdy nazajutrz eksperyment dobiega końca, Bertrand – niczym protagonista klasycznej baśni – czuje, że narodził się na nowo, a w jego życiu nic już nie będzie takie samo. Szukając nowych wyzwań, bohater poznaje wyznawców osobliwego kultu i trafia do położonej na odludziu rezydencji, która przypomina skrzyżowanie sanatorium, siedziby loży masońskiej i ekskluzywnego klubu swingersów rodem z powieści Houellebecqa. Czy w tak niecodziennych warunkach można znaleźć inspirację do walki z własnymi demonami? A może pozornie atrakcyjny azyl okaże się tak naprawdę uciążliwym więzieniem? Bertrand, wsłuchując się w piosenki Boba Dylana, postanawia poszukać odpowiedzi na te pytania, a przy okazji na dobre przedefiniować własną tożsamość.