English
Indeks Cykle Kalendarz

Po wojnie tokijskiej

Nagisa Ōshima
The Man Who Left His Will on Film / Tōkyō sensō sengo hiwa
Japonia 1970 / 93’
napisy: polskie i angielskie
Dziennik złodzieja z Shinjuku Ceremonia

Młodzi filmowcy dyskutują o znaczeniu subiektywności w kinie, niespełniony dokumentalista poszukuje prawdy, a jednocześnie toczy się śledztwo w sprawie samobójstwa. Materiałem dowodowym jest pozostawiona niczym testament taśma filmowa, na której został ujęty z pozoru tylko nieznaczący miejski pejzaż. Po wojnie tokijskiej okazuje się jednym z największych eksperymentów w dorobku Ōshimy – to dzieło podsumowujące działalność japońskiego autora na polu zarówno praktyki, jak i teorii. Jego autotematyczny charakter pozwala Ōshimie na filozoficzną refleksję nad potencjałem medium filmowego w rejestracji systemowej opresji. To z jednej strony film chwytający ducha japońskiej kontrkultury dekadę po nieudanych protestach (tytułowej wojnie tokijskiej), z drugiej – wariacja na temat teorii krajobrazu (fūkeiron) uwikłanego w politykę. Po wojnie tokijskiej pokazuje praktykę filmową jako akt rewolucyjny, kino staje się tu bronią, ostatnim tak żarliwym gestem Nowej Fali w wojnie o prawdę i subiektywność.

Łukasz Mańkowski

Dostępność online

18 lip, 12:00 – 4 sie

Seanse

pn 22 lip, 16:00 knh 2
Spotkanie z twórcami
cz 25 lip, 16:00 knh 2
Masz karnet / akredytację. Przejdź do systemu rezerwacji

Metka

274 osób wybiera się na ten film. A Ty?
zapisana usuń metkę

Nagisa Ōshima

Jeden z najważniejszych japońskich twórców filmowych. Reżyser, scenarzysta, teoretyk kina. Urodził się w 1932 roku w Okayamie. Po ukończeniu politologii na Uniwersytecie w Kioto, znalazł pracę w jednym z ważniejszych studiów filmowych, Shochiku, gdzie był asystentem m.in. Masakiego Kobayashiego. Zanim zrealizował swój debiut Miasto nadziei i miłości w 1959 roku, był już cenionym krytykiem filmowym. W 1960 roku wyreżyserował aż trzy filmy, które rozpoczęły tzw. Nową Falę Shochiku, a obok Masahiro Shinody, Yoshishige Yoshidy i Shōheia Imamury stał się najważniejszym głosem młodego pokolenia, które później zostało określone mianem japońskiej Nowej Fali. Ōshima był twórcą radykalnym i politycznie zaangażowanym, jako jeden z niewielu komentował wydarzenia z frontu w Wietnamie, sytuację Koreańczyków w Japonii, czy kwestie kary śmierci. Nie pasował do studia komercyjnego – szybko odszedł z Shochiku. Założył własną firmę Sōzōsha, a swoje najważniejsze dzieła zrealizował we współpracy z Art Theatre Guild. Jako reżyser był aktywny przez cztery dekady, tworząc filmy także poza granicami Japonii. Był ikonoklastą kina japońskiego i niezwykle uważnym obserwatorem rzeczywistości, eksperymentatorem, filmowym socjologiem i filozofem. Zmarł w 2013 roku w wyniku zapalenia płuc. Miał 80 lat.

Filmografia

1960 Naga młodość / Seishun zankoku monogatari / Cruel Story of Youth

1960 Noc i mgła w Japonii / Night and Fog in Japan / Nihon no yoru to kiri

1960 Pogrzeb słońca / Taiyô no hakaba / The Sun’s Burial

1965 Rozkosz / Etsuraku / Pleasures of the Flesh

1966 Koszmar za dnia / Hakuchû no torima / Violence at Noon

1967 Rozprawka o japońskiej piosence erotycznej / Nihon shunka-kô / Sing a Song of Sex

1968 Śmierć przez powieszenie / Kôshikei / Death by Hanging

1969 Chłopiec / Shônen / Boy

1970 Po wojnie tokijskiej / Tôkyô sensô sengo hiwa / The Man Who Left His Will on Film

1976 Imperium zmysłów / Ai no korîda / In the Realm of Senses

1978 Imperium namiętności / Ai no bôrei / Empire of Passion

1982 Wesołych świąt, pułkowniku Lawrence / Merry Christmas, Mr. Lawrence

1986 Max, moja miłość / Max mon amour

1999 Tabu / Gohatto / Taboo

Twórcy

reżyseria Nagisa Ōshima
scenariusz Nagisa Ōshima, Tsutomu Tamura, Masato Hara, Mamoru Sasaki
zdjęcia Tōichirō Narushima
montaż Keiichi Uraoka
muzyka Tōru Takemitsu
obsada Kazuo Goto, Emiko Iwasaki, Kazuo Hashimoto, Sukio Fukuoka, Kenichi Fukuda
producent Taguchi Yamaguchi
produkcja Sozosha, Art Theatre Guild
właściciel praw Oshima Productions
język japoński
barwa czarno-biały

Po wojnie tokijskiej

Nagisa Ōshima

Twoja ocena 0/5