Isabel, znana korespondentka wojenna, zamknięty w sobie poeta Joseph oraz ich córka Nina spędzają wakacje w luksusowej willi w Grecji. Kiedy wracają z lotniska z odwiedzającą ich przyjaciółką rodziny, w przydomowym basenie czeka na nich naga kobieta. Tajemnicza postać zdradza swoje imię, przedstawia się jako botanistka i niczego więcej o sobie nie mówi. Niespodziewany gość odmienia wszystko w ich życiu. Płynąc do domu, adaptacja głośnej powieści Deborah Levy, wiele zawdzięcza zarówno filmowemu klasykowi Basen (1969) Jacques’a Deraya, jak i Teorematowi (1968) Piera Paola Pasoliniego. Gorące powietrze i chłód wody nieustannie modulują napięcie między postaciami. Osobliwa przybyszka dla każdego z domowników znaczy coś innego, wyzwala skrywane traumy, pragnienia i emocje. Jej obecność, jednocześnie drażniąca i odurzająca, wdziera się nie tylko w psyche bohaterów, ale i w relacje między nimi. Pozornie realistyczna historia przemienia się w odrealnioną, symboliczną opowieść o na poły sennym, na poły bolesnym wydobywaniu się ze skorupy własnego cierpienia.