Mniej znany krótki metraż mistrza portugalskiego kina Manoela de Oliveiry. Ostry, surowy, pełen dramatyzmu obraz męskiego świata, w którym ludzkim życiem rządzi nie tylko przypadek, ale i bezsensowna przemoc. Dwaj nastoletni chłopcy wałęsają się po miasteczku i jego obrzeżach, dla jednego z nich ten spacer może okazać się ostatnim. Pesymistyczne zakończenie filmu zostało wstrzymane przez Salazarowską cenzurę, reżyser został zmuszony do sfilmowania happy endu.
Urodził się w 1908 roku w Porto, zadebiutował jako reżyser dokumentem Douro, Faina Fluvial w roku 1931. Pracował także jako aktor (m.in. w jednym z pierwszych portugalskich filmów dźwiękowych A Cancao de Lisboa w 1933 roku) i kierowca rajdowy (wygrywał wyścigi w Hiszpanii i Portugalii). W 1942 roku powstał jego pierwszy pełnometrażowy film fabularny, Aniki-Bóbó, opowiadający o życiu dzieci ulicy w Porto. Film ten nie odniósł jednak sukcesu. Rozkwit kariery reżyserskiej Oliveiry przyniosły dopiero lata 80., po sukcesie filmu Francisca na festiwalu w Cannes. Od 1990 roku reżyserował co najmniej jeden film rocznie. Otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Algarve, był wielokrotnie nagradzany na festiwalach filmowych w Wenecji, Montrealu i Cannes. W 2008 roku otrzymał Złotą Palmę za całokształt twórczości. Zmarł w wieku 107 lat w 2015 roku.
1931 Praca wre nad rzeką Douro / Douro, Faina Fluvial / Labor on the Douro River (doc., short)
1942 Aniki-Bóbó
1959 Chleb / O Pão / Bread (short)
1963 Acto da Primavera / Passion of Jesus
1981 Francisca
1988 Os Canibais
1997 Podróż do początku świata / Viagem ao Princípio do Mundo / Journey to the Beginning of the World
2006 Zawsze piękna / Belle toujours
2010 Dziwny przypadek Angeliki / O Estranho Caso de Angélica / The Strange Case of Angelica
2012 O Conquistador Conquistado (segment in: Centro Histórico / Historic Centre)