Zachód słońca nad stacją Drancy, na trasie pociągu RER B, oglądamy w momencie, gdy utrwala go ręka malarza. Akwarela próbuje uchwycić miejsce i moment, będące w stałym ruchu, czyniąc przy okazji powszedniość materią sztuki.
Urodzona w 1979 roku francuska reżyserka i scenarzystka o senegalskich korzeniach. Absolwentka La Fémis (reżyseria dokumentalna), Sorbony (kolonialna historia Afryki) i Universite d’Evry (socjologia wizualna). W swoich dokumentach czyni widzialnymi marginalizowane grupy i społeczności, wnikliwie portretuje mieszkańców podparyskich przedmieść, obnaża mechanizmy rasowych i klasowych uprzedzeń. Jej dokument My, z przedmieść Paryża (2021) był zwycięzcą sekcji Encounters na Berlinale, a fabularny debiut Saint Omer otrzymał Wielką Nagrodę Jury oraz nagrodę za debiut na festiwalu w Wenecji, był też francuskim kandydatem do Oscara. Alice Diop to pierwsza czarna reżyserka reprezentująca Francję w oscarowym wyścigu.
2011 Śmierć Dantona / La mort de Danton / Danton's Death (doc.)
2016 W stronę czułości / Vers la tendresse / Towards Tenderness
2016 W pogotowiu / La permanence / On Call
2021 My, z przedmieść Paryża / Nous / We (doc.)
2022 Saint Omer