Głośny horror o ludziach, którym szatan kazał tańczyć, i o tym, że przeciętna amerykańska rodzina ma zaskakująco dużo wspólnego z „rodziną” Mansona.  Kod zła opowiada historię Lee Harker, młodej agentki FBI próbującej rozwikłać zagadkę serii tajemniczych morderstw popełnianych z inspiracji demonicznego Longlegsa (Nicolas Cage). W miarę rozwoju śledztwa funkcjonariuszka przekonuje się, że ambitne zadanie ma dla niej również wymiar osobisty. W horrorze Osgooda Perkinsa opowieść o złu czającym się w zakamarkach zwykłych amerykańskich domów doskonale koresponduje z fałszywie beztroską atmosferą lat 90., w których toczy się lwia część akcji. Reżyser umiejętnie korzysta z najntisowego dziedzictwa także wtedy, gdy uprawia postmodernistyczną żonglerkę inspiracjami – zderza  Drakulę z  Carrie, a klisze z okultystycznych horrorów miesza z powidokami autentycznej zbrodni – głośnego w Ameryce morderstwa „małej miss” JonBenét Ramsey. Mroczny urok  Kodu zła polega również na tym, że groza czai się tu zupełnie gdzie indziej, niż się spodziewamy.