Orkiestra osadzonych radośnie wystukuje rytm: przy akompaniamencie tych dźwięków 18-letni Wellington (João Pedro Mariano) triumfalnie opuszcza poprawczak. Ale radość nie trwa długo, jako że za kratami stracił kontakt z rodziną i niespecjalnie ma dokąd wracać. Zasypia na dworcu, gdzie budzi go napierająca na jego usta policyjna pałka. Ta zwiastować może trudną przyszłość w São Paulo – z pomocą przychodzi jednak lokalna queerowa społeczność: voguerzy, drobne złodziejaszki, kolorowe ptaki. Razem wpadają do gejowskiego kina, gdzie Wellington poznaje 42-letniego Ronaldo (Ricardo Teodoro). Nawiązuje z nim osobliwą więź, która ma w sobie coś z erotycznej fascynacji, biznesowego kontraktu, ale i wręcz rodzinnego układu. Z jednej strony starszy mężczyzna nazywa go Baby, otacza ojcowską czułością i zapewnia dach nad głową, z drugiej – wciąga w świat usług seksualnych, chemseksu i handlu narkotykami. Brazylijskiego reżysera Marcelo Caetano (Body Electric) nie interesuje przy tym tania sensacja – przygląda się swoim bohaterom z zaciekawieniem i zrozumieniem, oferując niemal antropologiczny wgląd w życie nieuprzywilejowanych gejów z ulic wielkich miast, ale i wciągający emocjonalnie i zachwycający wizualnie spektakl.
MFF w Cannes 2024 - Nagroda Louis Roederer Foundation Rising Star
Brazylijski reżyser urodzony w 1982 roku w Belo Horizonte. W 2004 roku przeniósł się do São Paulo, gdzie studiował nauki społeczne. Pracował przy ponad 20 filmach jako reżyser obsady (Bacurau czy Aquarius Klebera Mendonçy Filho), asystent reżysera, producent czy scenarzysta (Nie nazywaj mnie synem Anny Muylaert). W 2017 roku zadebiutował jako reżyser swoim pierwszym pełnym metrażem Body Electric, poświęconym społeczności queerowej w São Paulo. Tematykę tę kontynuuje w najnowszym filmie, pokazanym premierowo w Cannes Baby.
2011 By Your Side (short)
2013 Verona (short)
2017 Corpo Elétrico / Body Electric
2024 Baby