Tytułowa dziewczyna jest piękna, naiwna i niema. Tenin wychowuje się w domu surowego ojca, który po utracie syna szuka pocieszenia w islamie. W rodzinie aż kipi od napięć skrywanych pod patriarchalnym dywanem, które w pewnym momencie muszą wybuchnąć. Co stanie się, gdy dziewczyna spotka nieodpowiedniego chłopaka? Debiutancki film fabularny Cisségo pokazuje konflikty pokoleniowe, obecne także w dziełach Dikongué-Pipy czy Lallema, ale robi to znacznie bardziej refleksyjnie. Reżyser zaskakuje zbliżeniami na twarze bohaterów czy scenami o niepewnym statusie ontologicznym, jak wybuch w meczecie. Przede wszystkim jednak skupia się na tragedii głównej bohaterki, która z braku zrozumienia decyduje się na desperacki krok. Obserwując jej losy i reakcje otoczenia, można wysnuć daleko idące i raczej pesymistyczne wnioski co do pozycji kobiet w Mali. W 2023 roku Cissé został uhonorowany Złotą Karocą w Cannes za zestawienie poezji i polityki, społecznej krytyki i mitologii (…) i za odwagę podczas realizacji pierwszych trzech filmów w czasach dyktatury. Po nakręceniu Dziewczyny reżyser trafił do więzienia za użycie francuskich funduszy, ale nie zniechęciło go to do tworzenia kolejnych filmów.
Urodził się w Bamako w 1940 roku, ale do liceum chodził w Dakarze, następnie wyjechał na studia do Moskwy na WGIK. Po powrocie do Mali pracował jako fotograf i operator kinowy, a jego filmy, choć zakazane w kraju, były zapraszane na zagraniczne festiwale, m.in. na MFF w Cannes, Kartaginie i w Wagadugu (Burkina Faso). W późniejszym okresie Cissé zaangażował się w działalność wielu organizacji i instytucji promujących kino afrykańskie, w tym World Cinema Foundation, która zrekonstruowała wiele tytułów z tej sekcji.
1968 L’Aspirant (short)
1977 Bagażowy / Baara / Work
1982 Finye / The Wind
1993 Yeelen / The Brighness
1995 Waati / The Time