Głośny debiut reżyserski Claire Devers nagrodzony Złotą Kamerą na MFF w Cannes. Jest to adaptacja jednej z wczesnych nowel Tennessee Williamsa, Desire and the Black Masseur, w której amerykański dramaturg opowiadał o pożądaniu, jakie niespodziewanie połączyło dwóch mieszkających w Nowym Orleanie mężczyzn – niepozornego urzędnika i tytułowego czarnoskórego masażystę. Devers przenosi tę historię z amerykańskiego Południa lat 40. do Francji lat 80. Główny bohater filmu Antoine jest nieśmiałym księgowym, który prowadzi spokojne życie u boku swojej partnerki Edith. Pewnego dnia w związku z zawodowymi obowiązkami trafia do klubu sportowego. Poznaje tam Dominique’a, czarnoskórego masażystę, którego dotyk staje się dla niego uzależniający. Granice pomiędzy przyjemnością i cierpieniem stopniowo się zacierają – masaże muskularnego mężczyzny są coraz bardziej brutalne i bolesne, a Antoine z coraz większą rozkoszą poddaje się sadomasochistycznej grze, której stał się współautorem, a zarazem ofiarą.
MFF w Cannes 1986 - Złota Kamera
Reżyserka i scenarzystka urodzona w 1955 roku w Paryżu. Jej debiutancki film Czerń i biel zdobył Złotą Kamerę w Cannes i nominację do Cezara dla najlepszego debiutu. Trzy lata później Devers pokazała w Cannes Chimerę z Beatrice Dalle w roli głównej, a w 1992 roku – adaptację swojego opowiadania Max i Jeremie z Philippe’em Noiretem i Christopherem Lambertem. W 2002 roku francuska reżyserka zrealizowała Marynarzy na podstawie prozy Jeana-Claude’a Izzo, film wyróżniono Nagrodą Don Kichota w Locarno.
1986 Czerń i biel / Noir et Blanc / Black and White
1989 Chimera / Chimère / Chimere
1992 Max i Jeremie / Max et Jérémie / Max & Jeremie
2002 Marzynarze / Les Marins perdus / Lost Seamen