Scenarzysta Białego na białym Théo Courta, Samuel M. Delgado, i jego stała współpracowniczka Helena Girón zadebiutowali w pełnym metrażu, tworząc najbardziej enigmatyczny film weneckiego Tygodnia Krytyki 2021. Jest rok 1492. Stary Świat dobiega końca, Nowy Świat jeszcze nie został podbity. Trzech więźniów zamiast śmierci na lądzie wybiera służbę na karaweli Krzysztofa Kolumba. Gdy flota dociera do Wysp Kanaryjskich, mężczyźni wyskakują za burtę, zabierając ze sobą żagiel i pilnie strzeżoną torbę. Czy uda im się wytrącić Historię z jej utartego toru? W tle tej niemal sensacyjnej opowieści o pościgu pojawia się inna – jej bohaterka wśród zamglonych zielonych wzgórz udaje się do znachorki, próbując uratować bliską śmierci młodą dziewczynę. W jakim miejscu toczy się akcja, kim są te kobiety ukrywające się w zaroślach, opanowane przez lęk i smutek? Pozostajemy z tymi pytaniami, ufni, że rozwiązanie zagadki istnieje, a jednak na tyle oczarowani tajemnicą, by pozostawić je bez odpowiedzi.