19-letnia Souad usilnie zabiega o uwagę. Nie tylko w mediach społecznościowych, ale i zagadując nieznajomych, którym opowiada o swoim narzeczonym Ahmedzie i ich związku na odległość. On mieszka w Aleksandrii, ona z rodzicami w Zagazig, niewielkim miasteczku w delcie Nilu. Widzimy, że dziewczyna konfabuluje, bo historie bardzo się od siebie różnią – tak jak jej wirtualny wizerunek od tego, jaki zna jej religijna rodzina. Wydaje się, że jedynie jej młodsza siostra Rabab potrafi dostrzec i zrozumieć dwie twarze Souad, która coraz trudniej radzi sobie z własnymi pragnieniami i frustracjami. Egipska reżyserka Ayten Amin w swoim drugim pełnometrażowym filmie stawia pytania o tożsamość młodych kobiet z Afryki Północnej i – patrząc szerzej – w kulturze islamskiej, rozdartych między tradycją a nowoczesnością, między własnymi potrzebami a oczekiwaniami społecznymi. Souad może w tym wzbudzać skojarzenia z głośnym Mustangiem (15. NH), a także – biorąc pod uwagę motyw podróży mającej wypełnić pustkę – z twórczością Wima Wendersa, który film współprodukował.