Co robimy w ukryciu

Dzień powszedni wampirów – grupy kilkusetletnich przyjaciół - Viago, Vladislawa, Deacona i Petyra, którzy zgadzają się na występ w filmowym reportażu, odsłaniając swoje codzienne, banalne kłopoty (wywabianie  z dywanu plam krwi, spór o zmywanie naczyń) i słabości (pechowe ugryzienie).  Nowozelandzkie dzieło, nawiązując do obecnego od lat w popkulturze niesłabnącego zainteresowania motywami wampirycznymi (Nosferatu Herzoga, Wywiad z wampirem-powieść i film, saga Zmierzch) jest jednak nie tylko zabawą, grą z kulturowym toposem, ale niebanalną komedią „o trudnej sztuce pielęgnowania męskiej przyjaźni”.