Ascetyczny w swojej paradokumentalnej formie i sugestywny w przekazie głos reżysera w sprawie kary śmierci. Uniwersalizm problematyki: natura prawa, istota sprawiedliwości, złożoność motywów popychających człowieka do zbrodni.
Osadzoną w przygnębiającej rzeczywistości końca lat 80.tych fabułę, splatającą trzy pozornie niezwiązane ze sobą historie bohaterów (bezrobotnego chłopaka, kierowcy i młodego prawnika), zamyka w finale podwójna zbrodnia: okrutne i bezsensowne zabójstwo taksówkarza oraz wykonanie wyroku śmierci na mordercy. Film „o zabijaniu, które jest złem, wszystko jedno, dlaczego się zabija, wszystko jedno kogo i wszystko jedno, kto zabija” (K. Kieślowski).
Nagrody Jury i FIPRESCI w Cannes w 1988 roku | Najlepszy Europejski Film Roku 1988 | Złote Lwy w Gdańsku za najlepszy film w 1988 roku