Jeden z najgłośniejszych filmów zeszłorocznego Berlinale. Po udanej wycieczce w rewiry kina kostiumowego (Portret kobiety w ogniu) Céline Sciamma powraca do korzeni. W Małej mamie, podobnie jak choćby w Tomboyu, francuska reżyserka eksploruje bogate życie wewnętrzne dziecięcej bohaterki. 8-letnią Nelly poznajemy w momencie, gdy dziewczynka dowiaduje się o śmierci swojej babci. Nie tylko przeżywa własną żałobę, lecz także przygląda się silnym emocjom targającym całą rodziną. W postawie Nelly zaskakująca dojrzałość łączy się z dziecięcą wiarą w potęgę wyobraźni. To właśnie dzięki niej na drodze dziewczynki staje w pewnym momencie rówieśniczka, która wydaje się łudząco podobna do jej matki. Sciamma przygląda się temu niecodziennemu spotkaniu z zaciekawieniem i czułością, która nadaje filmowi uniwersalność i wzbogaca go o wymiar terapeutyczny. Mała mama to bowiem nic innego, jak spełniona fantazja o zaprzyjaźnieniu się z własnym rodzicem.
Urodzona w 1978 roku scenarzystka i reżyserka, jedna z czołowych autorek współczesnego kina francuskiego. Ukończyła prestiżową paryską szkołę La Fémis. W 2007 roku, namówiona przez swojego profesora Xaviera Beauvoisa, na podstawie szkolnego scenariusza zrealizowała pełnometrażowy debiut Lilie wodne. Za jej największy dotychczasowy sukces uchodzi Portret kobiety w ogniu z 2019 roku, nagrodzony za najlepszy scenariusz na festiwalu w Cannes. Pytana o artystów, którzy wywarli na nią największy wpływ, Sciamma wymienia m.in. Davida Lyncha, Chantal Akerman i Virginię Woolf.
2007 Lilie wodne / Naissance des pieuvres / Water Lilies
2010 Pauline (short)
2011 Tomboy
2014 Dziewczyny z bandy / Bande de filles / Girlhood
2019 Portret kobiety w ogniu / Portrait de la jeune fille en feu / Portrait of a Lady on Fire