Drumla – niepozorny, jednostrunowy instrument muzyczny, jeden z najstarszych na świecie, do Europy przywędrował prawdopodobnie z azjatyckich stepów. Jedyny, podczas gry na którym człowiek staje się tak naprawdę częścią instrumentu (jama ustna stanowi pudło rezonansowe). Lata świetności ma już za sobą, należąc dziś głównie do instrumentarium muzyków folkowych i country. Antona Bruhina nie sposób zaliczyć do żadnej z tych kategorii. W jego ustach drumla wybrzmiewa gamą niezwykłych dźwięków, odkrywając swoje nieznane oblicze. W filmie Iwana Schumachera wraz z Bruhinem wyruszamy w świat w poszukiwaniu muzycznych inspiracji. Od Szwajcarii przez Syberię do Tokio.
Urodził się w 1947 roku w Lucernie. Po ukończeniu studiów fotograficznych w Zurychu pracował dla tamtejszych magazynów (m.in. „Schweizer Illustrierte” i „Die Weltwoche”), a następnie wyjechał do Anglii i w latach 1970–1972 wykładał fotografię w Bath Academy of Art. Filmem zaczął zajmować się w latach 70. Pracował jako asystent reżysera, operator, scenarzysta i reżyser. Dokumentem zajął się w latach 90. Obiektem jego filmowych zainteresowań są nietuzinkowe postacie ze świata kultury i sztuki. Współtworzy firmę producencką Schumacher & Frey GmbH.
1990 Matthias Gnädinger – Vier Figuren & ein Porträt (doc.)
1999 Anton Bruhin – człowiek, który grał na drumli / Trümpi – Anton Bruhin – Der Maultrommler / Anton Bruhin – the Jew’s Harp Player (doc.)
2005 Der Wolkensammler (doc.)
2007 Markus Raetz (doc.)
2010 Urs Fischer (doc.)
2011 Amiet (co-dir., doc.)