Cezar musi umrzeć
W filmie braci Tavianich pewne jest tylko jedno: Cezar musi umrzeć. Zanim jednak do tego dojdzie, widzowie staną się świadkami fascynującego spektaklu. Aktorzy występujący na scenie to grupa więźniów, reżyserem sztuki jest zaś Fabio Cavalli, włoski twórca teatralny. Ich wzajemny wpływ obrodzi w jedną z najciekawszych adaptacji Juliusza Cezara, jaką oglądaliśmy w kinie. Tu już sama scena castingu mogłaby funkcjonować jako osobne arcydzieło. A to dopiero początek. Przestrzeń więzienia ulega metamorfozie w teatralną scenę, z której płyną Szekspirowskie wersety, dowodząc po raz kolejny, że tworzący w okresie elżbietańskim dramaturg był ponadczasowym profetą. Trzeba tylko, by jego twórczość została właściwie odczytana. Na przykład tak jak zrobili to bracia Taviani.
nagrody
Berlin IFF 2012 – Golden Berlin Bear, Prize of the Ecumenical Jury; Palm Springs IFF 2013 – FIPRESCI Prize; Philadelphia FF 2012 – Audience Award, Honorable Mention
Paolo Taviani, Vittorio Taviani
Paolo (ur. 1931) i Vittorio Taviani (ur. 1929) – włoscy bracia-filmowcy pracujący razem. Początkowo zajmowali się dziennikarstwem, w końcu wraz z Jorisem Ivensem zrealizowali dokument Włochy nie są biednym krajem (L’Italia non è un paese povero). Wychodząc z pozycji marksistowskiego materializmu historycznego, ukazują w swych filmach wydarzenia z przeszłości, nadając im symboliczny wymiar. Inspirację czerpią z literatury, wykorzystują twórczość Pirandella, Tołstoja czy Szekspira. Ważną rolę w ich estetyce odgrywa pieczołowicie komponowany obraz w zestawieniu ze starannie dobranymi cytatami muzycznymi.
Wybrana filmografia
1960 L’Italia non è un paese povero/ Italy Is Not a Poor Country (co-dir., doc.)
1977 We władzy ojca / Padre padrone / Father and Master
1982 Noc świętego Wawrzyńca / La notte di San Lorenzo / The Night of the Shooting Stars
1998 Śmiejesz się / Tu ridi / You Laugh
2012 Cezar musi umrzeć / Cesare deve morire / Caesar Must Die