Delikatne pulsowanie zmierzchu

Dzieło jednego z najpopularniejszych reżyserów „różowego kina” swojej generacji, Shinjiego Imaoki. Ten dziwaczny, mówiący o miłości w wieku emerytalnym film udowadnia, że japońskie kino erotyczne jest nie tylko dla starych zboczeńców, ale że równie dobrze o starych zboczeńcach może opowiadać.

Mimo tego, że dawno minęły lata jego fizycznej świetności i – jako starszy pan – powinien już nad sobą panować, Funakichi wciąż nękany jest przez swoje sprośne obsesje. Po śmierci żony spotyka na szkolnym zjeździe dawną sympatię, Kazuko, i ich miłość rozkwita na nowo. Ale czy tej szczęśliwej parze uda się przezwyciężyć społeczne konwencje, czy uda im się utrzymać związek wbrew woli ich rodzin, które życzyłyby sobie, żeby tych dwoje zachowywało się stosownie do swojego wieku? Film ten – poza tym, że świetnie się go ogląda – wywołuje u widzów różne, niekiedy skrajnie odmienne emocje. Warto też zwrócić uwagę na bardzo odważną grę nowicjusza/starego wygi, aktora Yasuko Namikibashiego.