Atomic Café, opisane przez własnych twórców jako kompilacyjne vérité, powstawało pięć lat. Autorzy przekopali się przez setki godzin materiałów archiwalnych (filmów edukacyjnych, kronik, szkoleniowych krótkometrażówek amerykańskiej armii), by uzyskać efekt halucynacyjnego zanurzenia w rzeczywistość wczesnej zimnej wojny. Film skupia się na obecności bomby atomowej w amerykańskiej kulturze politycznej, wojskowej i popularnej, wydobywając absurdalną (i realną zarazem) grozę tamtych dni.
Nazwany przez J. Hobermana celuloidowym gabinetem luster film Jayne Loader i braci Raffertych pozbawiony jest jakiegokolwiek komentarza zza kadru, co daje efekt chwilami surrealistyczny, przy czym jest to surrealizm pochodzący w całości z materiału archiwalnego. Kiedy jeden z głosów powiada: Wybuch atomowy, jeśli nie spowoduje twojej śmierci, jest jednym z najpiękniejszych widoków na Ziemi, nie jesteśmy daleko od somnambulicznej poezji Davida Lyncha.
Boston Society of Film Critics Awards 1983 – Best Documentary
Urodziła się w 1956 roku w Weatherford w stanie Teksas. Pisarka, autorka jednego z pierwszych sieciowych blogów (World Wide Wench). Atomic Café jest jej jedynym filmem.
1982 Atomic Café / The Atomic Café (doc.)
Urodził się w 1948 roku w Nowym Jorku. Producent, operator i reżyser filmowy. Pracował jako operator przy debiucie Michaela Moore’a (Roger & Me), dla którego był także mentorem. Jego najnowszy film to dobrze przyjęty przez krytykę Harvard Beats Yale 29–29 (2008).
1982 Atomic Café / The Atomic Café (doc.)
1991 Blood in the Face (doc.)
2000 Who Wants to Be President? (TV)
2008 Harvard Beats Yale 29–29 (doc.)
Urodził się w 1952 roku. Brat Kevina. Archiwista filmowy, założyciel spółki Petrified Films Inc. zajmującej się katalogowaniem materiałów audiowizualnych. Pracował jako konsultant, między innymi zbliżonego formalnie do Atomic Café filmu montażowego Trinty and Beyond (1995). On i jego brat Kevin są kuzynami prezydenta George’a W. Busha.
1982 Atomic Café / The Atomic Café (doc.)