Oś wydarzeń Złota to perypetie młodego chłopaka – Kazika (Władysław Kowalski), który niespodziewanie trafia do odkrywkowej kopalni węgla. Wyrobisko zamieszkują górnicy oraz ludzie zwabieni chęcią zarobku i przygody. Jest wśród nich Piotr (Krzysztof Chamiec) – inżynier, geolog, nieuleczalnie chory na gruźlicę. To właśnie on pomaga Kazikowi w znalezieniu pracy. Staje się jego przyjacielem. Demaskuje również powód dziwnego zachowania Kazika – chłopak ukrywa się, ponieważ jest przekonany, że w przeszłości spowodował wypadek drogowy. Lęk przed domniemanymi konsekwencjami wypadku sprawia, że Kazik balansuje na granicy tego, co realne i wyobrażone. Jest rozdarty pomiędzy pragnieniem zrozumienia świata, a zamknięciem się w imaginacji. Funkcjonuje pomiędzy lękiem, a brawurą.
Złoto jest dziełem, jakie zaskakuje widza charakterem kreowanej rzeczywistości. Z pozoru wpisuje się w formułę, która kojarzyć się może z kinem produkcyjnym. Tak naprawdę jest jednak psychologicznym komediodramatem o losach młodego człowieka, poszukującego własnego miejsca na świecie. To także metafora tworzona w oparciu o literacko-romantyczne motywy (ziema, kopalnia, złoto). Przykład poetyckiej wizji kina charakterystycznej dla Wojciecha Hasa.
Marcin Maron