Zamknij się, człowieczku! Niefortunna audioprzygoda

Rok 1987 – epoka przedinternetowa, w San Francisco pełza grunge, a kultura samizdatu, czyli ręcznie powielanych zinów i domowo produkowanych kaset, przeżywa swoje apogeum.

Dwóch kumpli, Eddie Lee Sausage i Mitch D., wprowadza się do obskurnego mieszkanka, gdzie przez tekturowe ściany sączy się aria przekleństw i złorzeczeń. W ten nieformalny sposób zawierają znajomość, która zaważy na ich całym życiu. Sytuacja powtarza się noc w noc. Nasączone alkoholem i furią słowne symfonie sąsiadów są tak bezpretensjonalnie żenujące, że aż piękne. Przez półtora roku chłopcy nagrywają pijackie tyrady i rozprowadzają je w podziemnym obiegu jako audio vérité, autentyczny kawałek miejskiego folkloru, który szybko zostaje otoczony kultem, by stać się inspiracją dla rzeszy komiksiarzy, aktorów, scenarzystów i filmowców.

Zamknij się, człowieczku! to filmowa wyprawa do podziemnych źródeł autentycznej miejskiej legendy, to rekonstrukcja szlaku prowadzącego od „undergroundu” do „mainstreamu”. Ten zabawny film stawia ostatecznie całkiem poważne pytania odnoszące się do etyki w sztuce oraz w popkulturze, a także bada cienką granicę między inspiracją a eksploatacją.