reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Artur Zwierzchowski |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Gwen Stefani |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Bartosz Figurski, Piotr Nawrocki, Szymon Osiński, Błażej Szychowski, Mirosław Wodniak, Michał Zawadka |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Muzyczny wideoklip, w którym Kozyra interpretuje piosenkę Gwen Stefani What You Waiting for. Bawiąc się kliszami kobiecości i męskości, artystka tym razem wciela się rolę już nie diwy operowej, lecz gwiazdy pop, odgrywającej rolę cheerleaderki w męskiej sportowej szatni. Kozyra wykonująca ewolucje taneczno-akrobatyczne (według choreografii Anny Godowskiej), z pomponami i w krótkiej białej spódniczce usiłuje zainteresować sobą skupionych raczej na sobie, przebierających się po treningu sportowców. W chórkach występują kuratorzy i dyrekcja Zachęty.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Cezary Chojnowski, Mirek Szewczyk |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Jacques Offenbach |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Grzegorz Pitułej, |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Publiczności tego performance'u ukazała się najpierw projekcja - przedwojenne zdjęcie diwy sfotografowanej w klatce z lwem, któremu towarzyszyła odegrana z płyty analogowej uwertura do jakiejś arii. Po powolnym wygaszeniu obrazu na scenę wniesiono artystkę - tym razem przebraną w ciało grubej kobiety, kostium ze specjalnej pianki zrobiony według odlewu autentycznego ciała. Artystka stworzyła parodię opery, operowej diwy - pisała Dorota Jarecka - która wciska się w stylową suknię, by odśpiewać rolę dziewczyny. Tutaj było na odwrót - cielsko śpiewaczki było na zewnątrz, dziewczyna była w środku. Całkowicie schowana w tym kostiumie artystka wykonała przy akompaniamencie Maestra arię Olimpii - bezdusznej lalki z Opowieści Hoffmana Offenbacha.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Michele Dattanasio |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Franz Schubert, Antonio Vivaldi |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Gloria Viagra, Grzegorz Pitulej, Bagonga Basinger, Gaeta Jonem, Marina di Ravenna, Etna Moss, Nino Panino, Shirley Tampax, Eclisia Soledad, Timidina |
producent: | Daniele Del Pozzo |
produkcja: | Gender Bender Festival |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Gejowski festiwal Gender Bender był producentem performance'u utrzymanego w niemal modelowej formie jednoaktowej opery barokowej. Jej finał to scena kastracji na wyłowionej z tłumu przez Maestra i Glorię Viagrę drag queen-Kozyrze. Rozebrana z sukien i peruki "odzyskuje" swój androgyniczny wygląd, a sztuczny korpusik i genitalia nadają jej wyglądowi charakter młodego chłopca. Po scenie odgrywanej przez tych, którzy mieli uczyć ją "kobiecości", artystka śpiewa Ave Maria Schuberta, by na końcu odjechać na białym koniu. W poprzednich projektach z tego cyklu Kozyra usiłuje się wcielić, przemienić, przebrać w kobietę - księżniczkę - gwiazdę. W tym epizodzie powraca do swego chłopięcego wyglądu, by dokonać na sobie niemal dosłownej kastracji.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Julia Leopold, Fabio Cavalucci |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | W.A. Mozart |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Grzegorz Pitułej |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Kunsthalle Wien |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Koncert miał miejsce na fasadzie Kunsthalle w Wiedniu. Co godzinę z portyku dawnych stajni królewskich, na wysokości pierwszego pietra, wysuwała się pomalowana w niebieskie paski budka, z której Maestro wyprowadzał Kozyrę. Ta, niemal za każdym razem ubrana w inną suknię (inspirowaną geometrycznymi kostiumami Oskara Schlemmera) odśpiewywała, raz lepiej, raz gorzej, pod dyktando Maestra, tę samą arię Królowej Nocy z Czarodziejskiego fletu Mozarta. Słuchaczami tych koncertów byli liczni, choć przypadkowi turyści. Efekt mechanicznej zegarowej kukułki podkreślał, a jednocześnie podważał, planowy brak precyzji: aria za każdym razem brzmiała nieco inaczej, kostiumy były celowo niedoskonałe, a "kukułce" nigdy nie udało się wyjść z budki o równej godzinie.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Adam Różański, Karina Kleszczewska, Mieszko Zieliński |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | WolfgaA. Mozart |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Grzegorz Pitułej, Daniela Sannicolo, Jacopo Mazzonelli |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Galleria Civica d'Arte Contemporanea, Trento, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Centro Audiovisi Della Provincia Autonomio di Trento |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Pierwszy z serii performance'ów i akcji w projekcie W sztuce marzenia stają się rzeczywistością przedstawia sen Katarzyny Kozyry, która staje się tu śpiewaczką operową w noc przed wyjściem na scenę. Z początku wszystko idzie jak zwykle, jednak każdy kolejny akt pogłębia dramat śpiewaczki, która nie umie śpiewać, nie zna tekstu, a przesadnie elegancka publiczność nie zwraca na nią żadnej uwagi. Odtrącona nawet przez swego Maestra (Grzegorz Pitułej) i zastąpiona w końcu lepszą śpiewaczką płonie na stosie ze wstydu.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Jacques Offenbach, W. A. Mozart |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Grzegorz Pitułej |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Fondazione Lanfranco Baldi |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Akcja w Pelago, niewielkim toskańskim miasteczku, przypominała religijną procesję i ludowy festyn. Czterech mężczyzn niosło na lektyce figurę Madonny na półksiężycu o twarzy-masce Kozyry i z rozłożoną parasolką w ręce. Całą procesję prowadził Maestro ubrany w szczurzą maskę i kardynalską, purpurową sutannę, poruszając się tanecznym krokiem w rytm puszczanej z przenośnych głośników arii Olimpii z Opowieści Hoffmana Offenbacha. Po dotarciu na wzgórze figura zniknęła, a zebranym ludziom ukazał się szybujący do nieba błękitny płaszcz. W tym samym momencie na wzgórzu pojawiła się Kozyra ubrana w strój kokoty i pod dyktando Maestra wykonała arię Królowej Nocy z Czarodziejskiego Fletu Mozarta.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Artur Zwierzchowski, Łukasz Żal |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Gustave Charpentier, Gabriel Fauvé |
obsada: | Aneta Bluszcz, Barbara Leśnikowska, Ewelina Ratajczak, Dorota Rozenek, Jadwiga Wojnowska, Grzegorz Pitułej, Gloria Viagra, Agnieszka Kozyra |
producent: | Hanna Wróblewska, Piotr Dzięcioł |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Galleri Image Aarhus, Signum Foundation, Opus Film |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | polska |
Fabuła utrzymana w konwencji baśniowej, która w finale przechodzi w horror w wersji gore. Akcja toczy się w baśniowym domu i ogrodzie, gdzie grupa karlic wiedzie idylliczne życie. W ich harmonijny i uporządkowany świat wkraczają w magiczny sposób Maestro, Gloria Viagra oraz sama artystka stylizowana na Alicję z Krainy Czarów. Początkowo przybysze wzbudzają ciekawość i traktowani są z życzliwością. Jednak ich odmienność narusza
niepisane prawa życia w tym bajkowym ogrodzie, co prowadzi do tragedii. Pod pozorami dobroduszności i otwartości skrywa się nienawiść i strach przed obcym.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Artur Zwierzchowski |
montaż: | Mirek Szewczyk |
muzyka: | Jacques Offenbach |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Gloria Viagra, Grzegorz Pitulej, Marek Batóg, Jerzy Jednaki, Włodzimierz Końko, Iwo Pawłowski, Maciej Zabielski, Grzegorz Jednaki |
produkcja: | BWA Jelenia Góra, BWA Wrocław |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | brak dialogów |
Po raz pierwszy spotkają się ze sobą na jednym planie i w równorzędnych rolach Gloria Viagra i Maestro, walczący o duszę i ciało swej uczennicy - Kozyry. Uczennicy, która tu przeobraża się w kogoś w rodzaju Królewny Śnieżki żyjącej w dziwnym pensjonacie w środku lasu, w towarzystwie krasnoludków. Film, który powstał, z "niedomkniętą", jakby do końca niesprecyzowaną fabułą, zdaje się łączyć i mieszać nie tylko różne mity i opowieści, ale także różnorodne stylistyki filmowe: horror z melodramatem i elementami komedii, uwspółcześnioną baśń z filmem kostiumowym czy musical z operą i operetką. Ta "fabuła" jest jednocześnie "dokumentem" klęski, dokumentem zmagań artystki usiłującej siebie i wszystkich dokoła wtłoczyć w pewną konwencję po to, by ją potem z hukiem rozsadzić.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Minze Tummescheit, Isabell Spengler |
montaż: | Mirek Szewczyk |
obsada: | Katarzyna Kozyra, Gloria Viagra |
produkcja: | Katarzyna Kozyra |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | angielska |
Na urodzinach Glorii Viagry - berlińskiej drag queen - w klubie Big Eden Kozyra wystąpiła w przerwie jej koncertu jako "niespodzianka" dla jubilatki. Wystylizowana na podobieństwo Glorii, niemal jej klon, w butach na wysokim obcasie, w mocnym scenicznym makijażu i peruce zaśpiewała dla Glorii piosenkę z repertuaru Robbiego Williamsa, a następnie wykonała strip-tease. W ostatnich kluczowych momentach swego art-performance'u artystka ukazała się rozgrzanej, choć zdezorientowanej publiczności jedynie w pończochach, z torebką przerzuconą przez ramię i ze sztucznym penisem, który również po chwili "zdjęła" z krocza i schowała do torebki.
reżyseria: | Katarzyna Kozyra |
scenariusz: | Katarzyna Kozyra |
zdjęcia: | Mirek Szewczyk, Minze Tummerscheit, Lino Greco, Arne Hektor, Jerzy Sobociński |
montaż: | Mirek Szewczyk |
produkcja: | Katarzyna Kozyra, Daad Berlin |
właściciel praw: | Katarzyna Kozyra |
wersja językowa: | polska, niemiecka |
Film paradokumentalny, opowiadający historię projektu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością - od fascynacji Katarzyny Kozyry Glorią Viagrą, przez pierwsze lekcje śpiewu u Maestra oraz lekcje "wychowania do kobiecości" u Glorii, po występy na scenach - w klubach i teatrach, aż po finałową scenę kastracji na deskach teatru San Vitale w Bolonii. Całość projektu podsumowuje Kozyra wypowiadając wprost do kamery buńczuczny tekst: Każdy może tańczyć, śpiewać i grać. I z tej mojej wszechmocy bierze się pewność, że za cokolwiek się wezmę osiągnę sukces, bo jestem utalentowana na każdym polu.
opracowanie: Hanna Wróblewska
Katarzyna Kozyra
Od 2003 r. Katarzyna Kozyra realizuje projekt W sztuce marzenia stają się rzeczywistością, obejmujący serię performance'ów, spektakli parateatralnych, happeningów z udziałem publiczności oraz filmów. Kozyra jest tu zarówno reżyserem, głównym aktorem, jak i tworzywem w rękach mistrzów-przewodników: Glorii Viagry i Maestra, którzy pomagają jej wcielać się w różne role. Zarówno Gloria, dla artystki - wzór "prawdziwej kobiecości", jak i Maestro, czyli nauczyciel śpiewu operowego, Grzegorz Pitułej, wprowadzają swą uczennicę w świat, który jest pełen sztuczności, konwencji i pozy. Takie też staje się każde z artystycznych wcieleń Kozyry - diwy operowej, drag queen, Olimpii z opery Offenbacha czy bajkowej Królewny Śnieżki. Katarzyna Kozyra, absolwentka słynnej "kowalni", w latach 90. była najgłośniejszą artystką nurtu krytycznego w sztuce. Rozgłos i miano dyżurnej skandalistki polskich mediów przyniosła jej praca dyplomowa Piramida zwierząt, te pozycję ugruntowały kolejne projekty: Olimpia, Więzy krwi, Kara i zbrodnia, Święto wiosny. W 1997 r. Kozyra została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 r., otrzymała honorowe wyróżnienie za Łaźnię męską.